Wrzesień nadszedł, a z  nim powrót po urlopie do pracy i powrót po 2 mc przerwie od żłobka Luli. O zgrozo niestety remont naszego żłobka się przedłużył na mc wrzesień miejmy nadzieję, że nie dłużej. I tak

Luli musiała pomaszerować do żłobka zastępczego.
Minusem tego żłobka jest już sama lokalizacja, która od naszego domu dzieli nas parę ładnych km, w połączeniu z jazdą w godzinach szczytu wiąże się to z dłuższym powrotem, nawet prawie godzinnym. Na szczęście to udało nam się rozwiązać i po Luli jeżdżą dziadkowie, którzy wcześniej kończą pracę. Ale sam żłobek do mnie nie przemawia zaczynając już od najwyższego stopnia pani kierownik, która zawsze jest nie punktualna, wyfiokowana i bardziej dba o interes swój niż żłobka, nie to co u nas nasz pan kierownik, który zawsze punktualny, zawsze skory do pomocy i zakasuje rękawy i od ósmej rano roznosi śniadanko dla dzieci, ba nawet czasem je karmi, pomaga. Kolejny szczebel ciocie - panie opiekunki, pomijam fakt, że są dużo starsze od naszych i może przez to są już wypalone zawodowe i nic im się nie chce robić. Tak więc jak dla mnie nic nie robią siedzą i plotkują, a dzieci samopas biegają po sali, u nas zawsze ciocie siedziały razem z dziećmi na dywanie i razem z nimi się bawiły, zero jakichkolwiek prac plastycznych, a mija drugi tydzień chodzenia, u nas już by w szatni wisiały prace dzieci o tematyce jesiennej. Rano zaprowadzając Luli, sama muszę ją zaprowadzić na salę, nigdy żadna pani nie wyjdzie po dziecko, chcąc im coś przekazać musisz się sam fatygować, u nas zawsze panie wychodziły po dzieciaczka i zawsze odbierając je dawały informację zwrotną, a tu zero dialogu. A czara się przelała mojego nie zadowolenia kiedy to Luli się posiusiała tym samym zasiusiała sobie butki i o zgrozo odbierałam moje dziecko bez butów latała na boso, jest to sytuacja nie dopuszczalna. U nas zawsze dziecko dostało buciki zastępcze żłobkowe, a jeśli takowych brak to zakładam, buciki te co na ulice mam. Jak by tego było mało odbierając ją kiedyś miała całe zziębnięte rączki zimne jak lody, a czemu bo hasała w krótkim rękawku, swoją bluzeczkę z długim rękawem zalała i mimo, że w szafce były ubranka na przebranie i z długim rękawem i krótkim, bo pogoda nie wiadomo jaka, nie chciało im się szukać co w torbie jest wzięły pierwszą z brzegu bluzkę z krótkim rękawkiem, po tym incydencie zaczęła Luli pokasływać, na szczęście nic z tego nie wyszło, ale pomyślunek zerowy. Podobne zdanie podzielają niektórzy rodzice, których dzieci chodziły do tego żłobka tylko do grupy młodszej i mają porównanie, bo tu jest przyjęta zasada opiekunki nie przechodzą razem z dziećmi i grupą u nas przechodzą co uważam jest lepsze.
I tak z wielką nadzieją wyczekujemy na październik i na nadzieję, że remont w końcu się skończy w naszym żłobku i Luli wróci na stare śmieci, gdzie wszyscy myślą o jak najlepszym dobru dziecka i stawiają je najwyżej, ponad swoje.
To jednak dowodzi, że żłobek żłobkowi nie równy, smutne to :(

Szczypta o Mnie