Janusz Korczak                                                                                          

A jak jest w rzeczywistości. Każdy pyta ile ma ząbków, czy robi siusiu do nocnika, czy odpieluchowana, jak długo karmisz, czym karmisz, co je, ile pije, ile śpi, jak długo usypiasz, czy chodzi, czy biega i czy mówi.

W rozwoju dziecka kolejno czekamy, czytając, patrząc na rówieśników, co inne dzieci potrafią, czego nie umieją, a co potrafi nasze, czy jest w tyle, czy w przodzie ? Chyba odwieczne to pytania każdego z rodziców. Z wielką niecierpliwością wyczekujemy i staramy się nie przegapić, skrupulatnie to zapisujemy, kiedy pierwszy raz usiadło, wstało, zaczęło chodzić, kiedy pierwszy raz przespało noc, kiedy wyrósł pierwszy ząbek, pierwsze słowo... Ja już się wielu tych najważniejszych rzeczy w rozwoju Luli doczekałam, chodzi, ba nawet biega, potrafi sama jeść zupkę, mało co przy tym wyleje, rysuje, potrafi wskazać dane zwierzątka, przedmiot w książeczce gdy się jej spytam, doskonale się rozumiemy i to bez słów, dosłownie, bo Luli jako dwuletnia dziewczynka nie za wiele mówi, porozumiewamy się na gesty, które wszystkie rozumie mama i często innym musi tłumaczyć. I tak ciągle ten widoczny brak mowy mnie niepokoił dla własnego spokoju i sumienia wybrałyśmy się do logopedy. Na panią logopedę nie zareagowała przyjaźnie, boczyła się na nią, patrzyła wilkiem, nie chciała w żaden sposób współpracować. Tak więc mama porozmawiała z logopedą i wyszła z wielkim uff, bo usłyszała, że do 3-go roku życia brak mowy u dziecka jest wpisane w normę, powyżej 3-go roku można zacząć się martwić, jednak i w tym wieku rozpoczęcie terapii logopedycznej nie zaszkodzi pod warunkiem, że dziecko będzie chętne do współpracy, bo na zajęciach jest samo z logopedą. Pani nam wyjaśniła na czym polega u takich maluszków terapia, musimy jak najwięcej używać wyrazów dźwiękonaśladowczych, czyli połączenie spółgłoski z samogłoską, dużo ich mówić, wyraźnie i głośno. Są to wyrazy typu puk stuk, wszystkie odgłosy zwierząt, tik tak, szuru buru, brum...do tego ćwiczenia z języczkiem dawać pić przez słomkę, zwiedzanie języczkiem podniebienia, ścianek buzi, wytykanie języczka i machaniem nim, dmuchanie piórek ze stołu...I tak za tydzień idziemy na kolejną wizytę i zobaczymy, jeśli Luli będzie chętna do współpracy podejmiemy terapię, jeśli nie będziemy ćwiczyć w domu. Pani również powiedziała, żeby często zwracać się do Luli, jak coś ode mnie chce by powiedziała mi to, bo ja tego nie rozumiem, bo może być opcja, że skoro pokazuje i mama wszystko wszystkim wytłumaczy i mnie zrozumieją po co mam mówić. Pani logopeda pytała się również, czy Luli nie miała silnych przeżyć jak przeżyła żłobek, bo jakieś ostre przeżycia też mogą mieć wpływ na opóźnienie mowy, u nas ich brak oraz padło pytanie czy miała badanie słuchu, czy słyszy, my ze względu na nasze zapalenie ucha jesteśmy pod stałą kontrolą laryngologa i słuch był przebadany i jest ok. No i to co wszyscy chyba wiedzą kąpiel słowna, którą my praktykujemy do samego początku, zawsze mówiliśmy, mówimy dużo do Luli wszystko jej tłumaczę co robię, co będziemy robić, czytamy książeczki opowiadamy, pokazujemy i dalej iść w tym kierunku,bo to dobry i właściwy kierunek. A pokazać w książeczce i w życiu potrafi najdrobniejsze szczegóły jak dżdżownicę, sieć pająka...Jestem spokojna i czekam cierpliwie i z wielką niecierpliwością na to, aż moje dziecko zacznie mówić, wszystkie jej słowa zapisuję i ich znaczenie.