Rzecz będzie o Lulci naszej 4-letniej córci, która ma głowę pełną pomysłów, jest dzieckiem żywym co doskonale opisuje numerologia i 5, która jest jej życiową liczbą:
"Wszędzie go pełno, zupełnie jakbyś miała przynajmniej trójkę maluchów."
I dosłownie i w przenośni tak się czuję.
A jej głowa aż kipi od pomysłów.
I tak najlepszą formą zabawy jest teraz nasza sunia, która chcąc czy nie chcąc ma przekichane. I tak gdy Lulcia otwiera szufladę i wyciąga z niej starą smycz (kiedyś prowadzała się na szelkach), sunia daje w dyby, naiwna ona myśląc, że tym razem się jej uda, chwilę później jest już w szelkach, na smyczy i gotowa nie ona lecz Lulcia do wspólnej zabawy. Muzyka idzie w ruch i zaczyna się część artystyczna, tańce z sunią w roli głównej. Gdy tańce się znudzą jest zwrot akcji i następuje zabawa w spacerek. Tak więc spacer po całym mieszkaniu z sunią na smycz, na spacerze trzeba zrobić zakupy, w końcu od czego jest spacer, wtedy sunia przywiązana zostaje do łózka lalki w oczekiwaniu na swoją panią, która wchodzi do sklepu robić zakup. Lulcia podchwyciła teksty jakie rzucamy do suni i ostro ją nawołuje klepiąc się w nogę "Sunia do Pańcia na spacerek".
Gdy sunia się znudzi następuję czas zabaw lalkami. Wtedy to Lulcia jest ciocią ze żłobka, a lalki dziećmi. I tak serwowane są im posiłki jak w żłobku, lala, która nie chce jeść jest karmiona, jest czas na rysowanie, ale i przychodzi pora drzemki, wtedy lalki tracą swoją garderobę, rolety w pokoju zasłonięte i cisza i oczy wszystkie bez wyjątku mają mieć zamknięte. Jest jednak jedna lalka Agatka, która jest faworytą naszej Lulci, dotknął ją zaszczyt wspólnego spania w jednym łóżku, wspólnych spacerów, które zazwyczaj kończą się tym, że mama, albo tata Agatkę nosić muszą. Ale, bez względu na to, ze to lalka garderoba Agatki wisi na wieszaku wśród naszych kurtek, a buty stoją na wycieraczce przy drzwiach.
Nasz Lulcia wcielić się też lubi w panią policjantkę wtedy to zakłada na siebie odblaskową kamizelkę i łapie tych niegrzecznych (zazwyczaj tatę lub sunię, mamie się upiecze) zmykając ich by złe zachowanie przemyśleli :)
Doskonale sprawdza się też w roli ekspedientki. I nie ma potrzeby by mieć prawdziwą ladę sklepową, wystarczy do tego kuchenka, która za nią posłuży, a garnki, łyżki i talerze służą za produkty :)
Doskonale sprawdza się w roli stylistki, bo to ona decyduje co jutro na siebie włoży do żłobka. Codziennie wieczorem szuflady od komody się otwierają i trwa debata w czym jutro Lulcia uda się do żłobka, najlepiej by była to kręcąca się spódniczka. Czasem pozwoli ingerować matce w dobór kolorów co by nie wyglądała jak stróż w Boże Ciało, choć z kolorystykom radzi sobie coraz lepiej.

Jak widać nasza 4-latka ma głowę pełną pomysłów. Do tego zmiana logopedy wyszła nam na wielki plus. Lulcia opanowała wymowę literki K i G. Obecnie pracujemy nad poprawną wymową S Z SZ.... czyli wyeliminowanie seplenienia bocznego. Gada już na potęgę, do tego dyskutuje, podłapuje słówka od nas. Ostatnio mówię do Lulci, że może pójdziemy do fryzjera bo włoski by należało podciąć, a ona na to "Owszem pójdzie, ale tylko do Radzia". Radzio fryzjer do którego chodzi mama i babcia, a ostatnio i męża przekonała, co się uśmiała to ja już wiem.
Doskonale radzi sobie z kolorami potrafi nazwać pomarańczowy, różowy, czerwony, niebieski, zielony, biały, szary, czarny i żółty. Uczymy się liczyć. Jest już na tyle samodzielna o ubieraniu nie wspomnę, myje się sama pod okiem naszym, a i próbuje sił w przygotowaniu kanapki. Mamie pomaga przy rozwieszaniu prania i składaniu, chętnie łapie się za ścierkę gdy ja sprząta, ona chętnie pomoże.
Tak więc dorasta nam córcia, oj dorasta :)